Western źródłowo jest unikalnie amerykańskim rodzajem fikcji osadzonej w historii Ameryki od połowy XIX wieku do początku wieku XX. Powszechnie kojarzony jest z rozrywkowymi opowieściami z zachodnich Stanów Zjednoczonych (a zwłaszcza południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych, z czasem także północnego Meksyku - a nawet zachodniej Kanady). Granice tej imaginacyjnej przestrzeni przygody nazywane są powszechnie „Starym Zachodem” lub „Dzikim Zachodem”. Od zarania rozwoju amerykańskiej kultury popularnej - w prasie, w książkach, w komiksach, na deskach wodewilowych scen, w kinie w końcu - opowiadana była narracja o słabo zaludnionych, groźnych pionierskich regionach, które patrolowane przez kowbojów, wyjętych spod prawa złodziei i bandytów, rządowych bądź samozwańczych szeryfów i wielu innych typów „rewolwerowców”. Narracje z Zachodu, w swej ideologicznej podbudowie, często dotyczą opowieści o trudach budowania obywatelskiego społeczeństwa, o próbach ujarzmiania społecznego chaosu ideologicznymi propozycjami rodzącej się nowoczesności: idei sprawiedliwości, wolności, surowego indywidualizmu. Ale nade wszystko były to zmityzowane dzieje tożsamości Stanów Zjednoczonych. Rodzaj ten spopularyzował na całym świecie: amerykański mit i styl życia, muzykę country & western i kowbojską odzież (dżinsy, kapelusze, buty). W filmowej historii westernu przeżywał naprzemienne upadki i wzloty, które były jednocześnie historią jego odnawiających się form, podgatunków. Wkraczamy więc na bezkresny ląd odmian westernu. Scenarzysta Frank Gruber zidentyfikował siedem podstawowych jego narracyjnych schematów: Historia Union Pacific; Historia rancza, Historia imperium (hodowlanego, naftowego etc); Historia zemsty; Historia kawalerii i Indian; Historia wyjętych spod prawa; Historia szeryfa. Niewiele więcej. Nieujarzmiony rozwój fabuł bazujących na takich schematach jest prawdziwym cudem inwencyjności twórców westernów.