Ranczo złoczyńców

Bardzo ciekawa była kariera Fritza Langa w USA. Legendarny artysta kina przebywał tutaj od lat 30 ze względu na nazistowską władzę w niemieckiej ojczyźnie. Był tutaj jednym z wielu filmowych uciekinierów z nazistowskiego piekła. On, autor antytotalitarnego „Metropolis” nie podjął jednak swojej kariery w kontekście europejskich, artystycznych dokonań. Zainteresowało go amerykańskie kino gatunkowe. Stąd do dzisiaj uznaje się za ważne jego amerykańskie filmy szczególnie w westernowej i noir konwencji. Marlene Dietrich gra w tym późnym westernie Langa Altar Keane, niegdyś wspaniałą salonową  szansonistkę a zarazem właścicielkę tytułowego rancza, na którym ukrywają się notoryczni bandyci. Zasadą dziwnego domu odpoczynku pani Altar jest „cisza i spokój - a w związku z tym zakaz rozmów o dwuznacznej przeszłości gości.” Łatwiej to powiedzieć niż zrobić, ponieważ prawie wszyscy filmowi goście po kolei giną. „Rancho Notorious” to niezwykle emocjonujący niekonwencjonalny western oparty na charyzmatycznym opowiadaniu „Gunsight Whitman” Silvii Richards. Poza Dietrich w obsadzie warto zwrócić uwagę na jej adwersarza: Arthur Kennedy gra Verna Haskella, rolę zasadniczo dobrego człowieka, który pragnie zemsty po tym, jak wyśledził morderców bliskiej sobie osobie. Fritz Lang, który dziesięć lat wcześniej reżyserował takie klasyczne dla westernu obrazy jak „Powrót Franka Jamesa” (1940) i „Western Union” (1941), buduje tutaj dojrzały i nieschematycznie przekonujący portret Kennedy’ego. Jest on zbliżony do prototypowych postaci niemieckiej części twórczości Langa - człowieka, którego nadmiarowe pragnienia wypaczają podstawową zasadę poczucia sprawiedliwości  w ewentualnym akcie zemsty. Vern zostaje pochłonięty przez fatum i hybris, przed którymi nie potrafi uciec. Dietrich jest tutaj znowu w swojej najlepszej formie od lat, szczególnie gdy zmysłowo i gardłowo śpiewa saloon-song „Get Away Young Man”. Robi to w tym samym ponętnym stylu jak działał właśnie jej śpiew w „Destry Rides Again” (1939).