Magdalena Szubielska
Współpraca: Malina Bułtowicz, Radosław Bułtowicz
Wystawa w Kiosku ze Sztuką DDK „Węglin”
Otwarcie: 13 czerwca 2023 o godz. 18:00
Kioski to jedno z moich specjalnych zainteresowań. Kiedy zaczęła się ta fascynacja? Z kioskiem wiążą się wspomnienia z dzieciństwa i moją babcią Tonią, która była kioskarką. Sporo czasu spędzałam z nią zamknięta w tym ciasnym, ale jakże przytulnym i dającym możliwość wielu zabaw „domku”. Maleńkie otwierane okienko łączyło nas ze światem, było przytulnie i jakoś tak magicznie. Co chwila ktoś po coś przychodził, babcia doradzała, wydawała resztę, często po prostu rozmawiała z osobami z sąsiedztwa. Ja segregowałam monety, poprawiałam towary za szybą, albo po prostu siedziałam i oglądałam całe to widowisko. W przerwach jadłyśmy
sznytki.
Kioski zawsze były dla mnie ważnym elementem krajobrazu miejskiego. Nie potrafię przejść obok nich obojętnie. Od jakiegoś czasu z niepokojem obserwuję znikanie ich z mapy polskich miast. Chcąc ocalić od zapomnienia, zaczęłam kioski fotografować. Coraz mniej jest kiosków działających. Niektóre przebranżawiają się, stając się na przykład maleńkimi kwiaciarniami, „budami” z jedzeniem ulicznym, niby-kawiarniami. Inne, od dawna nieczynne, służą swoimi obitymi blachą ścianami jako podłożem dla grafficiarzy. Są też takie, które znikają z krajobrazu miejskiego na zawsze. Pozostają po nich puste ślady na chodnikach, prostokąty w odróżniającym się od tła odcieniu.
Wystawa stanowi dokumentację działań, które prowadziłam od stycznia 2023 roku w Lublinie. Szukałam w przestrzeni miasta kiosków oraz prowadziłam rozmowy z kioskarkami i kioskarzami, a także mieszkankami i mieszkańcami Lublina – o kioskach, które były i są dla nich ważne. Wystawę można czytać nie tylko jako swoisty katalog lubelskich kiosków, ale także – historię odchodzenia z przestrzeni miejskiej działających kiosków oraz zawodu kioskarki i kioskarza.
6 lipca o godz. 12., autorka będzie oprowadzać po wystawie.
